Ένας οριζόντιος δίσκος στρέφεται γύρω από το κέντρο του με
συχνότητα f=0,2Ηz. Ένα σώμα Α
μάζας 0,5kg παρουσιάζει με την επιφάνεια του δίσκου συντελεστή οριακής
στατικής τριβής μs=0,4.
i) Τοποθετούμε το σώμα Α σε απόσταση R=1m από το κέντρο του δίσκου.
Πόση είναι η τριβή που δέχεται;
ii) Έχοντας τοποθετήσει πάνω στο δίσκο το σώμα Α, αυξάνουμε πολύ αργά την συχνότητα περιστροφής του δίσκου. Ποια η μέγιστη συχνότητα περιστροφής που μπορεί να αποκτήσει ο δίσκος, χωρίς να ολισθήσει το σώμα Α;
ii) Έχοντας τοποθετήσει πάνω στο δίσκο το σώμα Α, αυξάνουμε πολύ αργά την συχνότητα περιστροφής του δίσκου. Ποια η μέγιστη συχνότητα περιστροφής που μπορεί να αποκτήσει ο δίσκος, χωρίς να ολισθήσει το σώμα Α;
Δίνονται: g=10m/s2 ενώ π2=10.
Συγνωμη Διονύση αλλα στο ερώτημα β όταν αυξανεται η συχνότητα, δεν θα αναπτυχθεί πάνω στο σώμα και μία τριβή που θα δώσει επιτρόχιο επιταχυνση; Αν ναι τότε θα υπάρχει συνισταμένη τριβή που θα προκύπτει απο αυτήν που δρα σαν κεντρομόλος και από αυτήν που δρα σαν επιτρόχιος( αυτη που αυξάνει το μέτρο της γραμμικης ταχύτητας) . Τότε η σχέση Τ=μΝ για ποια τριβή θα ισχύει; Νομίζω ότι θα ισχύει για τη συνισταμένη
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροφανώς η τριβή είναι μία και θα παίζει και το ρόλο της κεντρομόλου αλλά θα είναι και αυτή που θα επιταχύνει (κατά μέτρο θα αυξάνει) την ταχύτητα του σώματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά στην εκφώνηση έδωσα ότι "αυξάνουμε πολύ αργά την συχνότητα", πράγμα που πρακτικά σημαίνει ότι η γραμμική (επιτρόχια) επιτάχυνση του σώματος, θα είναι πολύ μικρή και μπορούμε να την αγνοήσουμε.
Άλλωστε τελειώνοντας γράφω ότι η μέγιστη συχνότητα που μπορεί... πράγμα που θα μπορούσε να ληφθεί και σαν υπονοούμενο, ότι αν γίνει γρηγορότερα η αύξηση της συχνότητας, θα μπορούσε και να γλιστρήσει σε μικρότερη συχνότητα.